ايرانيان با پيشينه سه هزار ساله، اولين وقديمي ترين توليد كنندگان چرم در جهان هستند. آثار باستاني به جا مانده از دوران قبل از ميلاد نشان دهنده اين است كه ايرانيان از حدود 1500 سال قبل از ميلاد از پوست براي تهيه لباس، كفش و جنگ افزار استفاده ميكردند ولي از 550 سال قبل از ميلاد بود كه از چرم براي لباس و زره نيز استفاده كردند
وجود واژههايي مانند اديم، كيمخت، ساغري، تيماج، سختيان در زبان پارسي قبل از اسلام و همچنين وجود واژه هاي مرتبط با وسايل و ابزار هاي چرمي مانند سختك، كمربند، انگشتيان، مشك و ... در متون پهلوي نشان دهنده استفاده گسترده از چرم در ايران پيش از اسلام است. به نوشته ابن يمين ايرانيان باستان از پوست حيواناتي مانند گاوميش و گاو و گوسفند براي نوشتن بر روي آن استفاده ميكردند و ابن يمين در نوشتههايش بر نوشتن فرمانهاي داريوش بر روي چرم اشاره كرده است. بنا بر برخي روايات اوستا را بر دوازده هزار قطعه پوست گاو نوشته بودند. همچنين پوست نوشتههايي كه در اورامان كردستان يافت شده و در موزه بريتالنيا نگهداري ميشود نشان دهنده استفاده از پوست براي نگارش در دوره اشكانيان است.
توليد انواع پوست وچرم و نيز تجارت مرتبط با آن در دوره عباسي در سراسر قلمرو اسلامي پررونق بود. استفاده از پوست حيوانات مختلف براي ساخت پوستين و قبضه شمشير و آستر كفش و لباسهاي زمستاني همچنين براي افسار و ركاب و مشك و همچنين جلدهاي چرمي براي كتابها كه به صورت ساده اي طلاكوب ميشد بعضي از مهمترين كاربردهاي چرم در اين دوره است و گزارشهاي فراواني درباره تجارت پوست و چرم در اين دوره در دست است كه نشان دهنده رونق استفاده از چرم در اين دوره ميباشد. منبع: 7leather.ir